" Webby" het vertrek van Wendy.....

" Webby"..... Het vertrek van Wendy....

Vanochtend stonden de kranten er vol mee…het radioduo Mattie en Wietze is uit elkaar.

Wereldnieuws want in de radiowereld en ver daarbuiten stonden ze bekend als droom-duo en je sprak de naam van de éen niet uit zonder ook de ander te noemen.

Twee jaar lang waren ze niet van de ochtend weg te denken en dat de éen nu zonder de ander doorgaat lijkt ondenkbaar.

Terwijl ik dit schrijf en jij je misschien wel afvraagt wie Mattie en Wietze toch zijn omdat dit allemaal aan je voorbij is gegaan, denk ik aan mijn eigen “ wederhelft”. Want hoewel de kranten het niet oppikken en je het vanavond ook niet op shownieuws zult zien en horen hebben wij hier nu zelf met een “ scheiding” te maken….

Hier bij de Nije werd de naam Debby inmiddels in éen adem genoemd met Wendy…door mij ook van “mijn” Wendy genoemd. Vijf jaar geleden kwam ze solliciteren en hoewel we in eerste instantie voor een andere kandidaat kozen wist ik eigenlijk al dat het Wendy moest worden.

Als ik Wendy mag omschrijven dan is het eerst dat haar binnenkant precies past bij de buitenkant…ze is in alle opzichten een prachtig mens. In Wendy zie ik de lievere versie van mezelf, een structurele kant die ik graag zou willen hebben, het wikken en wegen dat ik wat vaker zou mogen doen, de rust die ik mis en de tijd voor tomeloze interesse in een ander en haar prachtige humor die vaak onverwacht uit de hoek komt.

Wendy is precies, netjes en accuraat en als ik iets liet vallen pakte zij het geruisloos op.

Haar baan bij de Nije was er eentje die ze volledig zelf moest creëren….zoeken buiten de bestraatte banen, een wiel uitvinden en flink pionieren.

Met Wendy aan m’n zijde had ik de kans en rust om samen het Nije huis uit te bouwen tot wat het nu is en om ons te ontwikkelen voor de volgende stap: de Nije Hoeve.

Wat hebben we samen veel beleefd en meegemaakt …Nije Beweegt, Nije diners, Nije open, Nije verwenmei, Nije bingo’s, Nije bbq’s, Nije Kerstfair ..te veel om allemaal op te noemen en dan hebben we het nog niet eens over al het werk binnen het huis en alle vergaderingen en acties waarbij we samen op pad gingen.

Eén van haar grootste krachten vind ik wel het geduld dat ze altijd met me gehad heeft en de uren die ze aandachtig naar me geluisterd heeft als ik mijn visie aan het ventileren was, de wilde plannen die ze aanhoorde en vooral de gave om altijd precies op het juiste moment een bemoedigend knikje te geven of me juist met grote ogen aan te kijken waardoor ik zonder woorden meteen wist dat ik aan het doordraven was.

We deden zoveel samen dat sommigen niet eens wisten wie nou wie was en door haar prachtige en verzorgde verschijning daar waar ik er vaak als een vagebond bij liep gebeurde het ook niet zelden dat zij voor directeur werd aangezien en ik voor haar assistent. Debby en Wendy werd als gekscherend tot “ webby” verbastert.

Ik heb altijd geroepen hoe blij ik ben met Wendy en dat het lastig zou zijn om iemand te vinden die zo complementair is aan mezelf en de stichting.

Toch vonden we een extra kracht die aan alles voldeed op het moment dat het voor Wendy en mij niet meer alleen te doen was in de vorm van Nicole.

Ook Nicole is een uniek en bijzonder persoon die ik niet vaak genoeg kan zeggen hoe blij ik met haar ben en Wendy en Nicole samen gaf me het gevoel de wereld aan te kunnen , nou ja…op z’n minst de Nije Hoeve ;-)

Nicole en Wendy…een gouden combinatie!

Hoewel het hier bij de Nije altijd een strijd is om het geld op te halen om mensen te kunnen blijven helpen in de zoektocht naar kwaliteit van leven bij kanker, voelde ik me schatrijk met Wendy en Nicole aan mijn zijde. De (werk) druk was wel vaak hoog maar samen maakten we dagelijks het verschil en dat gevoel gaf ons de kracht om door te gaan, zelfs als het moeilijk werd....

Die twee samen maakten dat ik wat meer afstand kon nemen en me kon richten op de Nije Hoeve en die twee samen maakten dat ik met een gerust hart Het Nije huis in hun handen kon achter laten.

De schok was daarom immens groot toen Wendy me vertelde dat ze een baan aangeboden had gekregen die ze niet kon en wilde weigeren……!!

Wendy weg? Hoe overdreven het ook mag klinken…de grond ging echt even onder mijn voeten vandaan….!!

Na een periode van intens verdriet kwam er een periode van ongeloof…hoe kan iemand nu een baan willen verlaten die ze zelf heeft mogen maken? Hoe kan nu iemand de Nije familie willen verlaten, de stichting, Nicole? Mij?

Hoe moeten we nu zonder haar?

Ik heb in m’n leven al heel wat mensen zien komen en gaan, heel wat ontslagen moeten aankondigen in vorige functies en heel wat ontslagen moeten accepteren en nog nooit heb ik me er zo rot bij gevoeld als nu.

Wendy voelde niet als een werknemer en ik voelde me niet haar “ baas”.

We zijn met ons allen van Wendy gaan houden en wat moet je doen als je echt van iemand houdt en haar het allerbeste gunt? Loslaten….

Want het is niet belangrijk dat ik , of wij , het begrijpen…het gaat erom dat Wendy dit graag wil doen en wij haar dit gunnen.

Haar nieuwe werkgever mag de handen dichtknijpen met deze topper en als haar collega’s maar half zoveel lol met haar hebben als wij hebben dan hebben ze al een wereld collega.

Ik kan dit nu heel stoer schrijven omdat ik inmiddels weet dat ze niet echt helemaal weg gaat….want ik zou Debby niet zij als ik toch niet zou proberen om een stukje Wendy hier te houden en ik weet dat een stukje Wendy ook echt wel heel graag hier wil blijven ;-)

Wendy verlaat de Nije stichting als coördinator maar keert eens in de maand terug als vrijwilliger om ons te blijven helpen met de administratie.

Haar officiële werkdag was gisteren maar in de maand mei is ze er nog elke dinsdag om vervolgens daarna elke maand ons een ochtend te blijven helpen.

Wendy is een gezicht en zoveel meer van de Nije geworden en ik kan me voorstellen dat er ook mensen zijn die graag Wendy persoonlijk veel geluk willen wensen bij haar nieuwe baan.

30 mei hebben wij een speciale dag voor Wendy georganiseerd waarbij van 9 tot 14.00 uur besloten met alle vrijwilligers. Maar van 14.00 uur tot 16.00 uur ben je van harte welkom om met Wendy haar nieuwe baan te vieren, want afscheid nemen doen we niet….

Kun je niet komen maar wil je haar toch nog iets zeggen?

Mail het naar info@denijestichting.nl en wij zorgen dat zij het krijgt.

Lieve Wendy,

Ik wens jou alles wat jij je maar kunt wensen en meer en ben je bijzonder dankbaar voor vijf turbulente maar mooie jaren.

Jouw aanwezigheid heeft zoveel meer voor me betekend dan ik ooit onder woorden kan brengen ….

Heel veel succes met jouw nieuwe baan en we gaan je vreselijk missen!!
 

Veel liefs,

Debby